Ginący świat dziedzictwa kulturowego małych wspólnot w Rumunii

 Ewa Kocój znajduje się w awangardzie polskich intelektualistów – badaczy przybliżających polskim czytelnikom rumuńskie oblicze kulturowe takim, jakim ono jest. Z jej publikacji emanuje ogromna wiedza, poparta bardzo ważnym doświadczeniem empirycznym, będącym pokłosiem kilku dekad eksploracji terenowej wielu części Rumunii. Aktywność badawcza antropolożki pozwoliła dogłębnie poznać obserwowanych ludzi, zrozumieć ich mentalność, wyjaśnić sensy, jakie nadają otaczającej ich rzeczywistości [i] w komunikatywny sposób podzielić się tym doświadczeniem z czytelnikami, wypełniając w istotny sposób lukę w wiedzy o tym kraju. Mamy więc oto opracowanie przekazujące niebagatelny zasób wiedzy o przeszłości i teraźniejszości społeczno-kulturowej Rumunii, przyprawione solidną dozą antropologicznej refleksji. Jednym z atutów pracy, będącym konsekwencją zastosowanej metody, jest szerokie, ponadregionalne spojrzenie na wybrane zjawiska, pozwalające osadzić je w ramach europejskich czy światowych procesów społeczno-kulturowych […].

(z recenzji dr. hab. Eugeniusza Kłoska, prof. UWr)

Dr hab. Ewa Kocój, prof. UJ – etnografka, antropolożka kulturowa, profesor nadzwyczajna Instytutu Kultury UJ, psychoterapeutka. Zajmuje się zagadnieniami trudnego dziedzictwa i pamięci kulturowej oraz problematyką mniejszości narodowych, etnicznych i religijnych w krajach Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej. Interesuje ją również religijność przeżywana na wielokulturowych pograniczach europejskich oraz relacje ludzi z artefaktami, w tym sztuką religijną i ludową (m.in. cerkwiami, ikonami, rzeźbą ludową). Stypendystka Fundacji im. Lanckorońskich, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Ministerstwa Edukacji Narodowej w Rumunii i CEEPUS, laureatka wielu nagród. Autorka książek: Pamięć starych wieków. Symbolika czasu w rumuńskim kalendarzu prawosławnym; Świątynie, postacie, ikony. Malowane cerkwie i monastery Bukowiny Południowej w wyobrażeniach rumuńskich; Święci rumuńscy (wspólnie z J. Charkiewiczem), Sacrum na płótnie malowane. Zasłony wielkopostne kościoła św. Jana Chrzciciela w Orawce (wspólnie z M. Białkowską-Borczuch i L. Borczuch) oraz licznych artykułów naukowych wydanych w Polsce i za granicą. Współpracuje z polskimi społecznościami lokalnymi, realizując projekty badawcze dotyczące dziedzictwa i pamięci miejsca. Prowadzi badania ginącego dziedzictwa kulturowego małych wspólnot, tradycyjnych profesji (pasterstwo) oraz lokalnego kolekcjonerstwa w Euroregionie Karpackim.