Miasto bez murów. W 650. rocznicę lokacji Kleparza (1366-2016) t. 1

W oddziale Muzeum Historycznego Miasta Krakowa w Pałacu Krzysztofory została otwarta w rocznicę wystawienia przez króla Kazimierza Wielkiego przywileju lokującego na prawie magdeburskim gminę miejską o nazwie Florencja, znaną w późniejszym czasie jako Kleparz.
Kleparz ze swoim rynkiem przez długi czas pełnił funkcje usługowo-handlowe.
Na rynku odbywały się cotygodniowe targi wtorkowe-konne i piątkowe zbożowe.
W 1810 roku Kleparz ostatecznie zostaje włączony w granice Krakowa.
Z jednej strony traci swoją odrębność, z drugiej zaś staje się częścią aglomeracji miejskiej.
Na początku XIX wieku zostaje zburzony ratusz będący symbolem samodzielności miasta sięgającej czasów średniowiecza.
Ulegają rozbiórce także inne budowle m.in. kościoły św. Filipa i Jakuba oraz Świętego Krzyża.
W drugiej połowie XIX wieku dzielnica kleparska ulega unowocześnieniu.
Powstaje plac Główny pełniący funkcje reprezentacyjne, a nazwany wkrótce imieniem Jana Matejki.
Z czasem zostają wzniesione nowe obiekty, jednym z najważniejszych jest otwarty w 1879 r. neorenesansowy gmach Szkoły Sztuk Pięknych.
Wreszcie 15 lipca 1910 r. odbywają się w tym miejscu obchody związane z 500-leciem zwycięstw wojsk polsko-litewskich dowodzonych przez króla Władysława Jagiełłę nad Zakonem Krzyżackim.
Podczas uroczystości odsłonięto Pomnik Grunwaldzki, którego fundatorem był znany pianista Ignacy Jan Paderewski.
W czasach współczesnych Kleparz pełni ważne funkcje targowe, religijne i patriotyczne.
Publikacja należy do najcenniejszych pamiątek jubileuszu 650-lecia lokacji miasta Kleparza.
Autorzy dołożyli starań aby pokazać jak kształtował się charakter tego niezwykle ważnego obszaru Krakowa- jak rozwijał się Kleparz gdy był odrębnym miastem oraz jak toczyły się jego losy gdy został oficjalnie włączony do Krakowa.