Pedagogiczne spojrzenie na kategorię wstrętu w sztuce popularnej. Propozycje interpretacyjne dla wybranych fenomenów

 Otwarcie się na inność, dialog i rzeczywiste zainteresowania ludzi umożliwia objęcie myślą estetyczno-pedagogiczną także obszaru ich codziennych doświadczeń, a w dalszej perspektywie wprowadzanie doń efektywnych i pożądanych zmian. Ujmowanie sztuki wysokiej i popularnej jako kontinuum lub sieci daje szansę na płynne wplatanie idei oraz uznanych jakości w indywidualne upodobania poszczególnych osób bez zbędnego dydaktyzmu czy moralizatorstwa. Tego rodzaju działania przypominają raczej otwieranie perspektyw niż ich narzucanie i wydają się być uzasadnione w świecie tak bogatym w treści i możliwości. Jest prawdopodobne, że dla pedagoga każda sztuka może być wartościowa, o ile wprowadza wartościowe zmiany w życiu ludzi. […] Dla efektywności działań edukacyjnych istotne jest zatem poszukiwanie nowego języka, nowych sposobów interpretacji zachodzących zjawisk. W tym kontekście znaczący potencjał zdaje się posiadać przedstawiona w niniejszej książce kategoria wstrętu. Uniwersalność względem ludzkości i unikalność w obliczu jednostki oraz proweniencja transdyscyplinarna stawiają wstręt w szeregu najbardziej złożonych i produktywnych kategorii w humanistyce.

Z zakończenia