Lechia i Lechici w Kronice polskiej mistrza Wincentego tzw. Kadłubka

 W zamyśle Autora niniejsze opracowanie miało jedynie stanowić powrót do badań naukowych nad tematyką lechicką, zarzuconych po 1897 r. Jednak przebadanie całej nomenklatury etnicznej Kroniki mistrza Wincentego doprowadziło do sformułowania nowych hipotez w obszarze historii odległym od problematyki lechickiej, ale również związanym z naszą tożsamością historyczną, bo odnoszonym do władających Polską pierwszych Piastów.

Analiza naukowa tytułowych lechickich pojęć tej książki pozwoliła postawić dwa nowe, fundamentalne dla wiedzy o naszej wczesnej historii pytania:

- czy Popielidzi i Piastowie byli jedną, tą samą dynastią, a Siemowit był potomkiem któregoś z Popielidów?

- czy dynastia Piastów wygasła na długo przed śmiercią Kazimierza Wielkiego, a jeśli tak, to kto władał Polską przed 1370 r.?

Sformułowanie tych pytań, wynikające jedynie z uważnej lektury dzieła mistrza Wincentego, a w jej następstwie z dostrzeżenia treści historycznej w pomijanych we współczesnym dziejopisarstwie lechickich pojęciach, otwiera przestrzeń nowych naukowych poszukiwań.