Max Weber. Nowoczesność, religia, odczarowanie

 Wplątaninie sprzecznych często intelektualnych iemocjonalnych motywów, które tworzą intelektualną drogę Webera, zagadnienie religii zajmuje szczególne miejsce. Większość tekstów zawartych wniniejszej książce śledzi relację między różnymi aspektami religii anowoczesnością, jaka wyłania się zjego myśli. To bowiem, co Weber onowoczesności pisze, zdaje się przenosić nas wczasy całkiem nam współczesne, wto, co nieco przedwcześnie, nazwano ponowoczesnością – zjej poszukiwaniem spełnienia w„nowej”, „refleksyjnej” duchowości poza konfesyjną przynależnością, ztęsknotą za autentycznym przeżyciem własnego ja, które nie sprowadzałoby się tylko do banalnego solipsyzmu, ale zawierało wsobie ślad czegoś wyższego. Pod tym przynajmniej względem wciąż zamieszkujemy razem zWeberem tę samą przestrzeń – odczarowania, rozczarowania odczarowaniem irozpaczliwych prób nowego zaczarowania. ze wstępu