Ruchy kobiece na ziemiach polskich w XIX i XX wieku. Stan badań i perspektywy

 Emancypacja związana jest z dążeniem kobiet do udziału w życiu publicznym, także z szerokimi procesami społecznymi, w tym postępującymi od XIX w. zmianami w życiu społecznym, gospodarczym czy politycznym, dokonującymi się także na obszarze ziem polskich pod zaborami.
(...) Ogólny, a w wielu aspektach także szczegółowy obraz powstawania, rozwoju, działalności i dekompozycji poszczególnych struktur polskiego ruchu kobiecego jest już naukowo względnie rozpoznany. W porównaniu z historiografią zachodnią jesteśmy jednak dopiero na początku drogi poznawania historii Polek i ruchów emancypacyjnych, które tworzyły się pod zaborami, w latach Wielkiej Wojny, w dwudziestoleciu międzywojennym, w realiach okupacyjnych podczas drugiej wojny światowej (zwłaszcza pod okupacją sowiecką w latach 1939-1941), w czterdziestopięcioleciu Polski Ludowej i wreszcie w postkomunistycznej rzeczywistości ostatniej dekady XX w.
(...) Na zawartość tomu (...) składa się ponad dwadzieścia artykułów ujętych w siedmiu grupach (rozdziałach) tematycznych:
• Współczesność, perspektywy i zachodnie trendy w badaniach historii kobiet w Polsce.
• Zaangażowanie kobiet w działalność społecznikowską pod zaborami i w odrodzonej Polsce.
• Feminizm w ujęciu personalnym i medialnym w realiach polskich od schyłku XIX do schyłku XX w.
• Kobiety w twórczości artystycznej i kobiety twórcy na przestrzeni wieków.
• Specyfika funkcjonowania masowego ruchu kobiecego w realiach Polski Ludowej.
• Formy aktywizacji indywidualnej i organizacyjnej Polek na przestrzeni wieków.
• Formy aktywizacji indywidualnej i organizacyjnej kobiet w realiach europejskich na przestrzeni wieków.
Wieloaspektowość tematyczna i zróżnicowanie chronologiczne pokazują, w jak różnych kierunkach prowadzone są współczesne polskie badania z zakresu historii kobiet.
Ze Wstępu