Język poezji mistycznej w XVII- i XVIII-wiecznych rękopisach karmelitańskich

 Spis treści

Wstęp

Rozdział 1
Wprowadzenie metodologiczne
1.1. Stan badań nad językiem religijnym
1.2. Cechy i funkcje języka religijnego
1.3. Metody analizy i opisu

Rozdział 2
Dyskurs mistyczny
2.1. Początki mistyki i próba definicji zjawiska
2.2. Mistyka chrześcijańska
2.3. Język religijny a język mistyki
2.4. Doświadczenie mistyczne a język

Rozdział 3
Powstanie i początki zakonu karmelitańskiego

Rozdział 4
Charakterystyka rękopisów karmelitańskich
4.1. Badacze o rękopisach karmelitańskich
4.2. Ramy czasowe i losy rękopisów karmelitańskich
4.3. Opis gatunków
4.4. Utwory rękopiśmienne z elementami opisów doświadczeń mistycznych

Rozdział 5
Język i styl
5.1. Początkowa część ramy wypowiedzi
5.2. Frekwencja słownictwa
5.3. Figury semantyczne
5.3.1. Alegorie
5.3.2. Hiperbole
5.3.3. Koncept
5.3.4. Peryfrazy
5.4. Ułuda dialogu
5.5. Semantyka metafory w języku mistyki
5.5.1. Semantyka pola wyrazowego: OGIEŃ
5.5.2. Semantyka pola wyrazowego: WODA
5.5.3. Semantyka pola wyrazowego: OGRÓD
5.5.4. Semantyka pola wyrazowego: NOC
5.5.5. Semantyka pola wyrazowego: PRAGNIENIE
5.5.6. Semantyka pola wyrazowego: ŚMIERĆ
5.5.7. Semantyka pola wyrazowego: SERCE
5.5.8. Semantyka pola wyrazowego: WALKA/WOJNA
5.6. Nawiązania biblijne. Intertekstualność

Rozdział 6
Granice języka a wyrażenie niewyrażalnego

Zakończenie
Bibliografia
Summary
Indeks nazwisk