Medycyna w czasach antycznych i średniowiecznych

 Treść niniejszej książki, wierna zasadom chronologii, starała się zobrazować rozwój medycyny w państwach starożytnych, w dziejach których praktyka i nauka lekarska odgrywały znaczącą rolę. Kierując się powyższą przesłanką, omówiono w książce starożytną medycynę w Mezopotamii Egipcie, Chinach, Indiach, Grecji, Rzymie i Bizancjum. Ten ostatni kraj - pomimo przejścia Europy Zachodniej do epoki średniowiecza - pielęgnował w dziedzinie medycyny tradycję antyku, toteż jego włączenie do wspomnianego zbioru wydaje się decyzję racjonalną i w dużej mierze uzasadnioną, Medycyna starożytna rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego została zdominowana przez Greków, a więc w greckim Cesarstwie Wschodnim cieszyła się ogromną estymą i autorytetem, To zauroczenie lekarzy bizantyjskich medycyną grecką wieków w minionych miało wpływ na ich naukową bierność i stagnację, której podłożem był żywiony kompleks niedoskonałości w porównaniu z takimi tuzami nauki jak Hipokrates i Galen.

       W książce zaakcentowano brak rodzimej medycyny rzymskiej, bowiem sztukę lekarską w starożytnym Rzymie praktykowali w większości Grecy, którzy w tym kraju pomnażali swoje doświadczenie i prezentowali osiągnięcia medycyny i nauki greckiej: najznakomitszymi lekarzami w dziejach Rzymu był Grek urodzony w Pergamonie - Galen.(...)

       Książka – mająca formę podręcznika – powstała z myślą o studentach wydziałów lekarskich i pielęgniarskich, którzy uczą się historii medycyny zgodnie z programem akademickim. Autor ma nadzieję, że po Medycynę w czasach antycznych i średniowiecznych sięgną także inni medycy oraz historycy i wykształceni ludzie różnych profesji.

ze wstępu