Szopka krakowska jako zjawisko folkloru krakowskiego na tle szopki europejskiej. Studium historyczno-etnograficzne

Do wybuchu wojny Kraków był obok Warszawy najbardziej liczącym sie ośrodkiem życia plastycznego w Polsce. Wielu artystów tworzących po 1918 roku instytucjonalne zreby polskiego życia artystycznego było absolwentami i uczniami krakowskiej Akademi sztuk Pieknych i byłymi mieszkańcami Krakowa. Kraków różnił się od warszawy specyficznym- konserwatywnym i historyzującym- podejściem do sztuki, mniejsza otwartościa na nowe tendencje, zwłaszcza budowane na lewicowych podstawach światopoglądowych. To nie przeszkadzało, aby w Krakowie powstało pierwsze polskie ugrupowanie awangardowe. Książka ta stanowi interesujący pomysł autorski, brakuje bowiem w historiografii Krakowa lat 1939-1945 tego rodzaju monograficznego opracowania. Autorka świetnie orientuje się w podstawie źródłowej oraz literaturze przedmiotu, podobnie jak w w wojenno-okupacyjnych dziejach Krakowa. (Z recenzji prof. Jacka Chrobaczyńskiego)