Karol Adamiecki

 Karol Adamiecki był bardzo twórczym inżynierem i społecznikiem. Taki wniosek nasuwa się po zapoznaniu z jego bogatym w wydarzenia i dokonania życiem. To obserwacja o symbolicznym wręcz znaczeniu. Jest on bowiem uznawany za jednego z najważniejszych prekursorów naukowego zarządzania, a fakt, że niemal wszyscy ci prekursorzy byli inżynierami, nakazuje zastanowić się nad tym, co w istocie zawodów inżynierskich jest tak bliskiego fundamentom zarządzania. Zapewne jest tym logiczny porządek strukturalny, z którego wywiedziono trzy podstawowe prawa nauk o zarządzaniu: prawo podziału (analizy), prawo koncentracji (syntezy) oraz prawo harmonii. Odpowiadają one, na zasadzie bardzo bliskiej analogii, porządkowi konstrukcyjnemu i technologicznemu obowiązującym w naukach technicznych, w których związki elementów konstrukcyjnych oraz kolejność postępowania technologicznego nie mogą być przypadkowe (chaotyczne), lecz wręcz przeciwnie, tylko jedno z możliwych uporządkowanie czyni rozwiązanie techniczne skutecznym i efektywnym. Drugim aspektem jest podejście do każdego działania przez pryzmat rozumienia całego procesu, w którego skład wchodzi to działanie. Podejście procesowe rozwijane od lat dziewięćdziesiątych XX wieku było rewolucyjnym odkryciem dla specjalistów od zarządzania, ale czymś normalnym dla inżynierów, z natury rzeczy myślących kategoriami procesów technologicznych, czyli procesów tworzenia wartości.

Ze wstępu