Mój Sandomierz w latach 1939-2019. ...To, co zapamiętałem i przekazali najbliżsi

 ...Spędzając lata dzieciństwa i czas szkolnej edukacji oraz odwiedzając dość często swoje rodzinne strony do końca lat 80. ubiegłego wieku do mojego Sandomierza podchodziłem dość typowo, bez emocji, sądząc, że to wszystko było takie normalne i oczywiste. Dopiero dogłębne poznanie różnorodnych i ciekawych miejsc geograficznych i historycznych na naszym globie ziemskim uświadomiło mi: „jaki piękny i niezwykły jest ten Sandomierz”. Wtedy uznałem, że po raz drugi odkryłem swoje miasto.

 Jednoznacznym potwierdzeniem tego była publikacja w postaci monografii fotograficznej pt. „Najpiękniejsze zakątki świata”, wydanej przez prestiżowe, włoskie wydawnictwo. Z wielkim wzruszeniem odkryłem, że jednym ze stu wybranych miejsc jest Sandomierz. Uzasadnieniem tego wyboru był tekst pt. „Sandomierz – miasto, które nie powstało”. Dla sandomierzanina był to tytuł zaskakujący, a nawet szokujący. Dlatego uznałem, że warto zagłębić się w sens tego tytułu, który został napisany przez osobę z dalekiej Italii, zagłębiającą się w dzieje i losy Sandomierza. Również istotnym impulsem napisania tej książki był podniesiony dziesięć lat temu przez prasę centralną apel: aby zapisywać wspomnienia i przeżycia swoich dziadków i rodziców, którzy pamiętają czasy przeszłe, a zwłaszcza te dotyczące drugiej wojny światowej i okresu tworzenia się powojennej Polski. Dlatego moja publikacja odnosi się w swojej pierwszej części do czasów niemieckiej okupacji i tuż powojennej Polski. Została ona oparta o relacje i wspomnienia najbliższej rodziny, sąsiadów i dużej grupy znajomych. Czasy okupacji niemieckiej wywarły duży wpływ na psychikę i mentalność prawie wszystkich, którzy pamiętali tragiczne wydarzenia drugiej wojny światowej, bo przecież nie było polskiej rodziny, która by nie straciła wtedy kogoś najbliższego. Te wspomnienia dotyczyły również okrutnych, zbrodniczych działań niemieckich nazistów w stosunku do ludności pochodzenia żydowskiego, dość licznie zamieszkałej w Sandomierzu i okolicach. Jednak obecnie z perspektywy czasu uważam, że te rozmowy o drugiej wojnie światowej były zbyt skromne. Najbliżsi, przeżywając głęboką traumę z tego tragicznego okresu, nie byli zbyt rozmowni. Ale błędem młodszego pokolenia było to, że nie prowokowało się takich rozmów, bo wszyscy myśleli głównie o swojej najbliższej i dalszej przyszłości, która w czasach komunizmu nie była łatwa. Stanisław Adamczak – autor W treści książki m.in.: Okupacja niemiecka. Podziemne państwo. Czas przetrwania (1939-1944)Walka o przyszłą Polskę. Przegrana demokracja (1945-1948)Stalinowska Polska (1949-1955)Chwilowa polityczna odwilż i twardy kurs polityczny (1956-1970)Kapitalizm gierkowski. Ostry kierunek niedemokratyczny Polski. Nadzieja zmian (1971-1980)Solidarnościowa nadzieja. Stan wojenny (1981-1989)Demokratyczne zmiany ustrojowe (1990-2010)Dekada sandomierskich jubileuszy i ważnych współczesnych wydarzeń (2009-2019)