Głos. Studium leksykograficzne

Podstawowym celem pracy jest wszechstronny i szczegółowy opis znaczeń wyrazu głos w historii polszczyzny. Całokształt danych językowych omówiono według schematu, jaki wyznacza  ogólna budowa artykułu hasłowego w słowniku eksplikacyjnym. Oglądowi poddane zostały: forma wyrazowa, fleksja, etymologia, definicje i łączliwość, w tym kolokacje nominalne i werbalne oraz frazeologia i paremiologia w takim zakresie, jaki jest pomocny w doprecyzowaniu znaczenia. Przedmiotem analiz  stały się  także wybrane użycia metaforyczne i konstrukcje  porównawcze. Wszystkie te powiązania, formalne i semantyczne, ilustrowane  materiałem korpusowym złożyły się na leksykograficzne studium znaczenia wyrazu gło

Głównym przedmiotem uwagi jest tu przede wszystkim znaczenie podstawowe, czyli ‘głos ludzki’, jednak ze względu na monograficzny charakter pracy omówione zostaną także te, których związki ze znaczeniem fonicznym  nie są już czytelne, takie  jak ‘opinia’, ‘prawo przemawiania’, czy ‘nakaz wewnętrzny’. Ujęto je w dwóch grupach – znaczeń muzycznych i społecznych. Perspektywa diachroniczna pozwala ukazać zarówno powstawanie, trwanie, jak i zanikanie znaczeń. Ich rozróżnienie i ustalenie zakresów, będące głównym celem tej publikacji, może być przydatne  w dalszych pracach poświęconych np. obrazowi głosu w polszczyźnie (…)