Dziennik z podróży 18 czerwca 1961 - 19 marca 1962

W tych wyjątkowych codziennych zapiskach odnaleźć możemy to, co nazwać można źródłem nauczania Krishnamurtiego. Jest tu cała esencja jego nauczania, wyłaniająca się ze swego naturalnego źródła. Tak jak sam pisze, że „za każdym razem jest coś «nowego» w tym błogosławieństwie, «nowa» jakość, «nowy» aromat, a mimo wszystko jest to niezmienne”, tak nauczanie, które z tych zapisek wypływa nigdy nie jest dokładnie takie same, chociaż jest często powtarzane. W ten sam sposób drzewa, góry, rzeki, chmury, promienie słoneczne, ptaki i kwiaty, które opisuje coraz to na nowo, są wiecznie „nowe”, gdyż za każdym razem są widziane oczyma, które nigdy się do nich nie przyzwyczaiły; każdego dnia są dla niego zupełnie nową percepcją, i tak stają się nią również dla nas.