Zdrajcy wyklętych

Opowieści o ludziach bez skrupułów, którzy zbudowali swoje powojenne kariery na śmierci, tragedii i nieszczęściu innych.

* Zygmunt Lercel „Z-24” w czasie okupacji współpracował z Kripo – niemiecką policją kryminalną, podczas śledztwa bił i znęcał się nad rodakami. Brał udział w egzekucjach Żydów. Po wojnie podając się za przedstawiciela władz londyńskich skutecznie rozbił kilka oddziałów niepodległościowych.

* Edward Wasilewski „Huragan”, doświadczony partyzant i konspirator, bohater słynnej akcji polskiego podziemia na więzienie NKWD w Rembertowie. Współpracę z bezpieką rozpoczął od  500 złotowej nagrody na spodnie i buty. Marzył o karierze dziennikarza i UB mu pomogło.

* Henryk Wendrowski „Narbutt”, „Lawina”. Umiejętnie rozpracował środowisko Narodowych Sił Zbrojnych na Śląsku. Były akowiec po wkroczeniu Armii Czerwonej poszedł na współpracę z organizacją Smiersz (Smiert’ Szpionam). Wkrótce stał się etatowym pracownikiem Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego.

* Ryszard Grondkowski „Wulkan”, „Orlicz”. Specjalista od prowokacji i dowódca plutonu egzekucyjnego.

* Regina Mordas – Żylińska – Perlińska. To przez nią wpadła „Inka”, „Zagończyk”, i cały oddział w Bobolicach. Łączniczka i kurierka „Łupaszki”.

* Jerzy Vaulin „Warszawiak”, „Mar”. Zastrzelił majora Żubryda „Zucha” i jego ciężarną żonę. Nie czuł wyrzutów sumienia. Do końca życia twierdził, że major zginął w uczciwym pojedynku „on, albo ja”.  

Nadszedł czas, aby opisać losy zdrajców.