Dzieci Pahiatua. Studium losów polskich sierot w Nowej Zelandii 1944-2015

Hipoteza o biografii i osobowości wybawienia jest próbą oryginalnego wkładu Autorki do zasobu kategorii interpretacyjnych tak straszliwego fenomenu XX wieku, jakim był Holokaust. Studium recenzowane spełnia wymogi rozprawy naukowej o wartościach poznawczych i interpretacyjnych oraz stanowi kolejną ze strony Autorki metodologiczną innowację w zakresie stosowania metody autobiograficznej. Chodzi o łączenie w analizach materiałów autobiograficznych jakościowych i ilościowych interpretacji. (…) Monografia Dzieci Pahiatua ma tez duże znaczenie w sferze praktyki społecznej. Ukazuje bowiem w formie naukowej analizy  jedną z istotnych kart polskich dziejów II wojny światowej. Jest studium ukazującym losy tysięcy polskich dzieci wywiezionych przez reżim stalinowski na Sybir i ocalonych przez Armię Polską Andersa w bardzo trudnych warunkach. Jest dokumentacją polskiego patriotyzmu tych dzieci, który nie uległ zatarciu po ponad półwieczu nie tylko u nich, lecz także w ich rodzinach nowozelandzkich. I to jest również duży walor tej pozycji, godnej wyróżnienia i publikacji.

Fragment recenzji prof. dr. hab. Kazimierza Sopucha