Chory człowiek jest wtedy jak coś go boli. Społeczno-kulturowa historia zdrowia i choroby na wsi polskiej po 1945 r.

Pubiikacja skupia sie na tym aspekcie wiejskiej codzienności i mentalności, który często umykał badaczom przeszłości. Sfera wiejskiego zdrowia, higieny, stosunku do ciała i choroby, a także zakres relacji mieszkańców wsi z pracownikami lo­kalnych izb porodowych i ośrodków zdrowia nie były dotąd przed­miotem bardziej szczegółowych historycznych dociekań. Rzadko też w analizach historii wiejskiego życia codziennego zwracano uwagę na to, jak mieszkańcy wsi radzili sobie z dotykającymi ich schorze­niami i chorobami oraz jak postrzegali osoby chorujące w ich otocze­niu i czy rodzaj choroby wpływał na relacje codzienne i status społeczny chorego. Wszystkie te wymienione problemy znajdują od­zwierciedlenie w prezentowanej publikacji. Autorka, omawiając dłu­gi, bo ponad czterdziestoletni okres, zwraca jednocześnie uwagę na to, co w wiejskim postrzeganiu zdrowia i choroby ulegało zmianie, jakie było tempo dostrzeganych przeobrażeń i co je powodowało.

Ewelina Szpak jest badaczką związaną z Instytutem Historii PAN oraz pracownikiem Muzeum Historii Polski. Specjalizuje się w społecznej i antropologicznej historii Polski po 1945 roku. Opublikowała m.in. Między osiedlem a zagrodą. Życie codzienne mieszkańców PGR-ów, TRIO, Warszawa 2005 oraz Mentalność ludności wiejskiej w PRL. Studium zmian, Wydawnictwo Scholar, Warszawa 2013