Inwentarze katedry krakowskiej z lat 1586, 1620 i 1692

Inwentarze katedry krakowskiej z lat 1586, 1620 i 1692 rejestrują wyposażenie katedry i jej kaplic w naczynia i szaty liturgiczne oraz wszelkiego rodzaju kosztowności, służące sprawowaniu liturgii i szczególnemu przyozdobieniu wawelskiej świątyni.

Schemat zapisu not dotyczących wyposażenia katedralnego jest bardzo podobny, prawie niezmienny przez te ponad 150 lat. Spisywano najpierw wielkie krzyże ołtarzowe, złote i srebrne, potem pacyfikały, relikwiarze w kształcie puszek, skrzynek i monstrancji, relikwiarze w kształcie głów, figurek świętych, relikwiarze w formie ręki, kielichy mszalne, ampułki na wodę i wino, dzbany i misy, kadzielnice, dzwonki, pulpity, puszki na komunikanty, lampy, świeczniki, pastorały, obrazy ze srebrnymi i złoconymi sukienkami, księgi liturgiczne w złotniczych lub złotem tłoczonych oprawach, infuły i racjonał, ornaty, dalmatyki, tuniki, sandały biskupie, humerały biskupie i kanonickie, kapy biskupie i kanonickie, antependia, zasłony, opony, przykrycia ołtarzy, obrusy ołtarzowe, palle, ręczniki, szerzynki, stoliki przy ołtarzu, puryfikatoria, korporały, rękawice biskupie, przepaski, zasłony-baldachimy, obicia, dywany i kobierce, chorągwie, pierścienie biskupie i wszelkie drobne przedmioty, w tym fragmenty metalowych okuć z ksiąg, oderwane od różnych paramentów klejnociki oraz luźne kamienie szlachetne i perły.

Szczegółowa analiza opisanych przedmiotów pozwala na uchwycenie zmian, jakie zaszły w okresie ponad 150 lat w wyposażeniu jednej z najważniejszych polskich świątyń epoki staropolskiej.