Środowisko działania służb specjalnych

 Książka przedstawia wybrane aspekty działalności służb specjalnych, które wpisują się w globalną przestrzeń bezpieczeństwa międzynarodowego, gdzie są aktywnymi uczestnikami jawnej i niejawnej konfrontacji informacyjnej. Ewoluujące warunki geopolityczne, geoekonomiczne i zagrożenia o charakterze militarnym i niemilitarnym wyznaczają kierunki ich pracy operacyjnej w kraju i poza jego granicami.

Autor buduje obraz działalności służb w złożonym i agresywnym środowisku międzynarodowym, gdzie oprócz klasycznego zadania, którym jest walka ze szpiegostwem (w tym ochrona informacji niejawnych), służby specjalne rozpoznają i zwalczają: międzynarodowy terroryzm; zorganizowaną przestępczość o charakterze transnarodowym; zjawiska ekstremizmu, nacjonalizmu, szowinizmu i fundamentalizmu religijnego; handel technologiami podwójnego zainteresowania, handel bronią masowej zagłady i jej komponentami, nielegalny handel środkami odurzającymi i psychotropowymi. Ponadto zajmują się przestępstwami godzącymi w podstawy bezpieczeństwa ekonomicznego państwa, a także innymi, naruszającymi porządek konstytucyjny państwa. Ważny aspekt ich pracy operacyjnej to wykradanie przeciwnikowi informacji prawnie chronionych, obejmujących m.in. gotową dokumentację i receptury związane z wszelkimi nowościami technicznymi, technologicznymi, wynalazkami, a także informacje ekonomiczne, bankowe, dotyczące negocjacji handlowych, zamierzeń produkcyjno-gospodarczych itp. Do najbardziej penetrowanych dziedzin przez służby specjalne należą: elektronika, informatyka, elektrotechnika, bionika, technika pomiarowa, technika lotnicza i kosmiczna, materiałoznawstwo, medycyna i inne.

W opracowaniu przybliżono także dodatkowe przejawy aktywności operacyjnej służb, do których zalicza się rozpoznawanie rejonów napięć o zróżnicowanym podłożu oraz zabezpieczanie wywiadowcze i kontrwywiadowcze międzynarodowych misji pokojowych. Szczególnym obszarem zainteresowania służb specjalnych jest cyberprzestrzeń, która w połączniu z rewolucją w technikach teleinformatycznych i komunikacyjnych stanowi zarówno szansę, jak i zagrożenie dla struktur państwa i jego obywateli. Skuteczność służb zależy nie tylko od posiadanych potencjałów operacyjnych, ale i od wsparcia ze strony uprawnionych podmiotów władzy wykonawczej i ustawodawczej. Wywód dąży do konkluzji, że uprawnione władze zawsze powinny wspierać działalność służb specjalnych i dążyć do stworzenia takiego systemu informacyjnego państwa, który pozwoli służbom wywiadu i kontrwywiadu na prowadzenie skutecznych ofensywnych i defensywnych operacji informacyjnych oraz na neutralizację aktualnych zagrożeń, a także prognozowanie rozwoju przyszłego środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego. Służby specjalne to oczy i uszy każdego państwa, to nerw o kluczowym znaczeniu dla jego bezpieczeństwa i obronności.