A po sto dwudzieste czwArte

Iwona Mickiewicz – ur. w 1963 r. w Lesznie, ukończyła studia w Leningradzie, Warszawie i Berlinie. Od 1988 r. mieszka i pracuje w Berlinie. Autorka wierszy, miniprozy, jednoaktówek, rysunków, projektów literacko-artystycznych, krótkich filmów artystycznych, edytorka. Opublikowała m.in. tomy wierszy: brunnentief brunnenklar (2009), Meisterschaft /Majstersztyk (2013), Sprachunterricht / Lekcja języka (2014), Sprachlos (2017), miniprozy: Konstruktionen im Haus oder Iwan Iwanytsch am Fenster / Konstrukcje w domu lub Iwan Iwanycz w oknie (2011), jednoaktówki: Jednoaktówki z rysunkami (2017), katalogi z rysunkami i miniobiektami: Kapricen (2016), niepotrzebny element linio- i punktopodobny / unnötiges element linien-und punktähnlich (2017), Dinge (2018), Malkiel Lusternik (2021). Jest autorką projektów literacko-artystycznych, z których najważniejsze to „Mini-Buch” (od 2003), „Belgrader Surrealismus/Belgradzki surrealizm” (2011), „Wege zu Gertrud Kolmar / Drogi do Gertrudy Kolmar” (2013), „Meine Reise nach Theben oder Klein Sterbelied / Moja podróż do Teb lub Mała piosenka śmierci” (2014), „Trans-lingualität / Translingualność” (2020) oraz krótkich filmów artystycznych (www.iwona-mickiewicz.com).

„Szanuję Adama, jabłko, żebro i rzepkę kolanową oraz przyznaję trafność Wojaczkowemu Poematowi mojej melancholii: «Po czwarte: Mickiewicz jest kobietą (też z mojego wiersza)». A po sto dwudzieste piąte: życie to hobby, podobne do krótkiej formy literackiej i artystycznej, więc jedno porządne zajęcie trzeba mieć chociaż raz”.

Iwona Mickiewicz