Wzór nieznany. Stanisław Vincenz a muzyka

Wzór nieznany. Stanisław Vincenz a muzyka jest próbą rekonstrukcji "filozofii muzyki" jednego z najbardziej oryginalnych prozaików polskich XX wieku. Urodzony w 1888 roku u podnóża Karpat Wschodnich, znany jako piewca Huculszczyzny, kojarzony z tematyką żydowską i górską, autor dziesiątków esejów poświęconych kulturze antycznej Grecji, Dantemu i literaturze europejskiej, przez całe życie był oddanym miłośnikiem muzyki. Był nie tylko wrażliwym melomanem, ale i oryginalnym myślicielem, który tematyce muzycznej poświęcił w swoim pisarstwie sporo miejsca. Aby zrekonstruować świat jego muzycznych odczuć i refleksji, autor książki korzystał ze wszystkich opublikowanych tekstów Vincenza, a także z bogatej literatury przedmiotu, niemal wszędzie znajdując interesujące wzmianki i tropy, które – o czym przekonuje w udokumentowanym wywodzie – ostatecznie złożyły się na spójną całość.

Jakub Żmidziński – technik leśnik, absolwent poznańskiej polonistyki i doktor nauk humanistycznych. Pracuje na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, gdzie prowadzi wykłady na temat głównych problemów kultury oraz fakultet poświęcony muzycznym źródłom korespondencji sztuk. Interesuje się problematyką rytuału, kulturowym wymiarem muzyki, motywami górskimi w literaturze oraz syntezą sztuk. Opublikował monografię Pieniny w literaturze polskiej (2010), wiele artykułów naukowych, esejów, reportaży i wywiadów. Wydał trzy tomiki poetyckie: domek (2011), Węgliska i inne wzgórza (2012), Ślad (2016). Współredagował pismo "Czas Kultury". W latach 2003–2017 prowadził Galerię Spotkań przy klasztorze Karmelitów Bosych w Poznaniu – organizował koncerty, wykłady i prezentacje sztuki.
Wzór nieznany wieńczy kilka lat badań nad twórczością Stanisława Vincenza. Autor traktuje cykl Na wysokiej połoninie jako wyzwanie intelektualne, a odkrywając nowe aspekty dzieła, dochodzi do wniosku, że stanowi ono mądrościową summę – być może najważniejszą, jaka powstała w literaturze polskiej XX wieku.