Koniec ery calvadosu. Design i praca w późnej nowoczesności

Koniec ery calvadosu to książka o polskich biurach, będąca w miarę kompletnym kompendium wiedzy na temat problemów z przestrzenią, dostępnych sposobów ich rozwiązywania oraz tego, jak są one stosowane w praktyce. Planowanie i aranżowanie wiążą się dziś z koniecznością uporania się z trzema źródłami niepewności: kłopotami z nadmiarem, tożsamością i wiedzą. Wykorzystywane dotychczas modele przestrzeni biurowej przestają się sprawdzać. Dlatego wraz z końcem ery calvadosu polscy projektanci i menedżerowie zaczynają poszukiwać innych rozwiązań i tworzyć biura w nowy sposób, który ma odpowiadać na wyzwania współczesności. Czerpią przy tym zarówno z najnowszych katalogów rozwiązań, jak i z dawnych pomysłów, o których zdążono już zapomnieć. W ten sposób z tego, co stare, i z tego, co nowe, powstaje współczesne polskie biuro. Z realizacją każdego projektu związana jest unikalna historia, ale jednocześnie dają się wyodrębnić powtarzalne etapy tego procesu.

"Książka powinna być, jeżeli nie obowiązującą, to przynajmniej polecaną lekturą dla studentów architektury, architektury wnętrz i  zarządzania. Jestem przekonany, że uważna jej lektura może zaoszczędzić projektantom wielu kłopotów, a inwestorom – wiele pieniędzy". (prof. Jarosław Szymański)

Karolina J. Dudek – absolwentka Szkoły Głównej Handlowej i Uniwersytetu Warszawskiego. Doktorat obroniła w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Wykorzystuje interdyscyplinarne podejście do wspomagania procesów planowania, projektowania i organizowania przestrzeni organizacji. W latach 2013–2015 realizowała projekt Tworzenie przestrzeni biura. Narracje, obrazy, wyobrażenia w IFiS PAN, finansowany przez Narodowe Centrum Nauki. Brała także udział w projektach badawczych realizowanych w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UW, w Instytucie Socjologii UW oraz w Akademii Leona Koźmińskiego. Wykładała na UW i w ALK. Autorka Sieci wiedzy (2018) i współautorka książki Pustynia kulturalna? (2018). Współredaktorka tomów: Nowe kłopoty z kulturą (2016) oraz Oddolne tworzenie kultury. Perspektywa antropologiczna (2015). Jest prezesem Polskiego Instytutu Środowiska Pracy.