Krytyka zebrana, t. I

Pierwszy tom Krytyki zebranej Juliana Kornhausera stanowi po Wierszach zebranych (WBPiCAK, Poznań 2016) oraz Prozie zebranej (WBPiCAK, Poznań 2017) Trzecie ogniwo dzieła Juliusza Kornhausera. Książka niniejsza jest przy tym pierwszą próbą skompletowania i chronologicznego uporządkowania wszystkich powstałych pod piórem twórcy oryginalnych tekstów krytycznoliterackich i eseistycznych (…).

Podstawą edycji są kolejno ukazujące się druki zwarte:

• Świat nie przedstawiony [wraz z Adamem Zagajewskim], Wydawnictwo Literackie, Kraków 1974.
• Światło wewnętrzne, Wydawnictwo Literackie, Kraków – Wrocław 1984.
• Międzyepoka. Szkice o poezji i krytyce, Baran i Suszczyński, Kraków 1995.
• Postscriptum. Notatnik krytyczny, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999.
• Uśmiech Sfinksa. O poezji Zbigniewa Herberta, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2001.
• Poezja i codzienność, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2003.

a także liczne teksty rozproszone, powstałe w różnych okresach pisarstwa Juliana Kornhausera. (...)

Ufamy, że scalenie krytyki literackiej i eseistyki jednego z najważniejszych twórców, znawców i komentatorów literatury i życia literackiego ostatniego półwiecza jest potrzebne nie tylko ze względu na konieczność dopełnienia edytorskiego korpusu dzieł autora Świata wewnętrznego. Również dlatego, iż odbywana dzisiaj lektura szkiców i rozpraw Kornhausera – zwłaszcza nieznanych szerzej, rozproszonych – za sprawą niniejszej edycji będzie cennym doświadczeniem dla wszystkich zainteresowanych historią polskiej literatury dwudziestego i początków dwudziestego pierwszego wieku.

Adrian Gleń i Jakub Kornhauser (ze Słowa od redaktorów)

Julian Kornhauser (1946) – poeta, prozaik, krytyk literacki, eseista, tłumacz, slawista, literaturoznawca, profesor nauk humanistycznych, emerytowany pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli Nowej Fali w literaturze polskiej, współautor Świata nie przedstawionego (1974, razem z Adamem Zagajewskim), książki-manifestu Pokolenia ‘68. Współtwórca grupy poetyckiej Teraz. Jego wydany poza zasięgiem cenzury tom wierszy Zabójstwo był jednym z pierwszych polskich samizdatów. W 1975 roku podpisał „List 59” przeciwko zmianom w konstytucji PRL wprowadzającym zapisy o kierowniczej roli partii i sojuszu z ZSRR. W stanie wojennym krótko internowany. Wydał kilkanaście tomów wierszy (ostatnio Origami, 2007 oraz wybór wierszy Tylko błędy są żywe, 2015), trzy powieści (ostatnio Dom, sen i gry dziecięce. Opowieść sentymentalna, 1995), wiele monografii krytyczno- i historycznoliterackich oraz tomów szkiców (ostatnio Poezja i codzienność, 2003), kilka książek z przekładami chorwackiej, serbskiej i bośniackiej poezji (ostatnio Lament nad Sarajewem. Siedmiu poetów z Bośni: Antologia poezji bośniackiej, 1996) oraz dwa tomy wierszy dla dzieci. W latach 80. współtworzył periodyki „Pismo” i „NaGłos”. W latach 90. i 2000. publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Rzeczpospolitej”, „Gazecie Wyborczej” i „Dzienniku Polska-Europa-Świat”. Członek redakcji „Kwartalnika Artystycznego”. Członek kilku komisji PAN i PAU, wiceprzewodniczący Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN w latach 2000-2010. W latach 2006-2013 juror Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Laureat m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1975), Europejskiej Nagrody Poetyckiej (1989), Nagrody Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (1997), Nagrody Orła Karskiego (2015) oraz Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości (2016). Mieszka w Krakowie. W WBPiCAK ukazały się: wybór wierszy Juliana Kornhausera Tylko błędy są żywe (2015), tom Wiersze zebrane (2016) i antologia szkiców o poecie Rzeczy do nazwania. Wokół Kornhausera (2016).