Przeciw empatii. Argumenty za racjonalnym współczuciem

„To, że ludziom na czymś bardzo zależy, że są emocjonalnie poruszeni, nie wiąże się automatycznie z tym, że czynią dobrze”

EMPATIA: 

* Nie może być moralnym kompasem? 

* Ludzie najbardziej empatyczni najmocniej wspierają brutalne odwety?

* Nie przyczynia się do wzrostu życzliwości w naszym życiu?

* Pomaganie motywowane empatycznym przymusem jest wyczerpujące?

Czy to możliwe, że empatia nas ogłupia? 

Zatem, jeśli nie empatia, to co zamiast niej? 

O tym w kontrowersyjnej, ale pasjonującej książce cenionego amerykańskiego psychologa Paula Blooma. To wybitny specjalista psychologii rozwoju dziecka, psychologii społecznej i psychologii moralności. Uważa, że empatia jest jak reflektor koncentrujący naszą uwagę na sytuacjach wymagających naszego zaangażowania i pomocy. Ale reflektor ma ograniczony zasięg - i na tym polega jeden z problemów z empatią. Nie jedyny. 

Często uważamy, że podstawowym źródłem dobra w świecie jest empatia, rozumiana jako umiejętność odczuwania cierpienia innych. To nasze przekonanie wzmacniają przedstawiciele różnych gałęzi nauki: psychologowie, etycy, filozofowie. Jednym z najbardziej znanych orędowników empatii jest Barack Obama, były prezydent Stanów Zjednoczonych.

Paul Bloom uważa inaczej. Według niego tak rozumiana empatia przynosi więcej złego niż dobrego, bo odbiera trzeźwość oceny sytuacji, skłania do podejmowania działań niesprawiedliwych i okrutnych, koncentruje uwagę na szczegółach, a nie na całościowym obrazie.

Nie znaczy to jednak, że Bloom odrzuca każdy rodzaj empatii. W książce Przeciw empatii w błyskotliwy, logiczny i doskonale uargumentowany sposób wyjaśnia, dlaczego wybiera empatię poznawczą zamiast emocjonalnej. Nawołuje, abyśmy przywrócili należne miejsce temu, co uczyniło ludzi tak wyjątkowymi istotami – rozumowaniu.