Przed i po. Wielka Wojna w literaturach Europy Środkowej i Wschodniej

Publikacja pozwala na skonfrontowanie wojennych doświadczeń obecnych w literaturze tworzonej w trakcie zbrojnego konfliktu z ich zapisem dokonywanym z perspektywy całego XX wieku, w tym z perspektywy II wojny światowej. Autorzy podążają tropem „nieoczywistej historii literatury”. Wydobycie tej nieoczywistości okazało się możliwe dzięki równoważnemu potraktowaniu pytań o kondycję kultury europejskiej „przed” Wielka Wojną i zmiany, które przyniosła. Autorów artykułów interesuje doświadczenie wojenne traktowane jako aktualne doznanie i jako przeżycie porządkowane z czasowego oddalenia a także jako zdarzenie historyczne czy tożsamościowa próba, stanowiące obiekt procesu recepcji. Zawarte w tomie szkice odsłaniają różne sposoby i poziomy artykułowania przeżyć związanych z wojną, ukazują je także w zmiennej perspektywie wynikającej z dynamiki spotkań różnych opcji politycznych i narodowościowych, różnych tradycji literackich i zróżnicowanej  świadomości pokoleniowej.