Żyjące biblioteki Indii. Rygweda braminów Nambudiri

Żyjące biblioteki Indii to próba rekonstrukcji przestrzeni kulturowej tradycji tekstu wedyjskiego w konkretnie wybranej społeczności postrzeganej poprzez historyczną zmianę – a więc biblioteka nie tylko jako zaaranżowany i uporządkowany zbiór tekstów, ale także żyjąca w co najmniej dwóch znaczeniach: zawierająca się w pamięci ludzi, a zwłaszcza tworzonej przez nich (i wyobrażonej) społeczności, oraz podlegająca procesowi historycznej zmiany. Biblioteka ta stanowi podstawę funkcjonowania tradycji wedyjskiej w czasie historycznym, zapewniając dostęp do zasobu tekstów niezbędnych do zachowania kompetencji rytualnej, a przez to tożsamości społeczno-religijnej całej grupy.

Z punktu widzenia wierności przekazu „żyjąca biblioteka” tekstów wedyjskich okazała się trwalsza niż niejedna biblioteka ksiąg. Wprzekonaniu swych użytkowników zawiera ona – podobnie jak biblioteki historyczne – całą mądrość świata, choć w sensie zredukowanym do istoty tej mądrości, a zatem wiedzy par excellence, tzn. do Wedy, czyli „wiedzy świętej” leżącej, w przekonaniu tych samych uczestników tradycji, u podstaw każdego innego rodzaju wiedzy.

Książka z płytą CD.