Liturgia w formacji człowieka ku wolności

Studium ukazuje w świetle myśli i dzieła ks. Franciszka Blachnickiego problematykę wyzwolenia człowieka dokonanego przez Jezusa Chrystusa i aktualizowanego w liturgii Kościoła w aspekcie formacji do udziału w niej. Autor wykazuje, że ks. Blachnicki w ramach swych poszukiwań teologicznych i działalności pastoralnej widział w liturgii i formacji liturgicznej podstawowy wymiar prowadzenia człowieka ku wolności.

Zaprezentowane w książce rezultaty badań ukazują w nowy, oryginalny sposób rolę formacji liturgicznej w wychowaniu do wolności. Autor dowodzi, jak bardzo istotnym dla ks. Blachnickiego było budowanie syntezy życia chrześcijanina z liturgią jako wiodącego programu odpowiadającego na egzystencjalne problemy człowieka. Otrzymany rezultat badań jest niezwykle ważny dla historiozbawczego rozumienia misji Kościoła realizowanej w liturgii.

Współczesne zagrożenia wolności człowieka związane są wywołaniem lęku, który paraliżuje właściwą ocenę sytuacji życiowych człowieka. Człowiek staje się wówczas podatny na zniewolenie, nawet jeśli jest świadomy tych procesów, które się w nim dokonują. Dzięki pogłębionej formacji religijnej – przede wszystkim liturgicznej – człowiek staje się zdolny do przyjęcia daru wyzwolenia. Dokonuje się to w katechumenacie, katechumenacie rodzinnym i formacji sakramentalnej, a w szczególny sposób w zaproponowanym przez F. Blachnickiego deuterokatechumenacie (mistagogii pochrzcielnej). Dzięki pełnemu, czynnemu, świadomemu, pobożnemu uczestnictwu w liturgii człowiek pogłębia swe uczestnictwo w procesie wyzwolenia w Chrystusie. Program "polskiej teologii wyzwolenia" określany przez ks. Blachnickiego jako program "Prawda-Krzyż-Wyzwolenie" stanowi zakwestionowanie odwołującej się do przemocy ideologii zwanej "teologią wyzwolenia".