Desire Mercier (1851-1926)

 Postać Désiré Merciera (1851-1926) - belgijskiego filozofa, teologa, kardynała i prymasa Belgii, twórcy neoscholastycznej szkoły
lowańskiej i wielkiego odnowiciela tomizmu - na stałe zapisała się w dziejach współczesnej filozofii. Pamiętają o nim zwłaszcza
ci spośród przedstawicieli klasycznej filozofii, którzy w odradzającej się w dziewiętnastym i dwudziestym wieku scholastyce widzieli
szansę zbudowania nowoczesnej, realistycznie zorientowanej filozofii. Chodziło więc między innymi o to, aby stawić czoła
wyzwaniom, które niósł z sobą współczesny idealizm w jego rozmaitych wersjach - zwłaszcza w tej, która wiązała się z szeroko
rozumianym dziedzictwem filozofii Kanta. Oczywiście, polemika z kantyzmem była wyzwaniem, którego nie mogła podjąć filozofia
scholastyczna literalnie wskrzeszona w nowym, współczesnym kontekście. Problemy kantowskiego krytycyzmu, w tym zwłaszcza
transcendentalne, epistemologiczne zorientowanie jego filozofii, nie mogły zostać przemyślane zgodnie z przedkrytycznymi
schematami pojęciowymi i modelami interpretacyjnymi, które dawno straciły na aktualności.[...]